06 January 2025

Sandbach, Raubenheimer and Pierce

Notes on the English Oera Linda ‘translations’ by Sandbach, Raubenheimer and Pierce.


1. Sandbach 1876

As written on the title page, this was an English version of Ottema's (1872) Dutch translation. However, the corrections listed in the back of Ottema 1872 were not taken into account.

Secondly, there is at least one significant case of Sandbach misinterpreting a (crucial) sentence.

Missed corrections
a) On page 55, Ottema had: door listen en drogredenen wisten zij alles te bewijzen en te verbreiden (corrected to verbruyenspoil, corrupt, distort).
Sandbach: by craft and subtlety were able to explain and spread them around.
(Note: Ottema 1876: ... alles te wijzigen en te bedervento change and spoil everything)
b) Ottema p. 173: Maar Friso, die trotsch en hartstochtig was, ... (corrected to hartvochtigstern, hard-hearted).
Sandbach: But Friso was proud and passionate
c) Ottema p. 175: De bode liet hunne lijken in de zee werpen (corrected to Demetrius).
Sandbach: The messenger had their bodies thrown into the sea
d) Ottema p. 185: dat de goden toornig waren over de overheersching der boozen. (corrected to ongehoorzaamheiddisobedience).
Sandbach: that the gods were angry with the domineering of the wicked.

Misinterpretation
On page 13, Ottema had: Toen deze te voorschijn kwamen, spijsde Wralda haar met zijnen adem, opdat de menschen aan hem zouden gebonden wezen.
As the verb kwamen is an unmistakable plural, so must be deze and haar, words that can also be used for singular. Sandbach may not have been aware (as most Dutch people today will not be) that haar can archaically be used as plural (wiktionary).
Sandbach translated plural haar as singular her and to match the first part of the sentence, he changed deze (these) into the last: When the last came into existence..., therby suggesting that only Frya received Wralda's breath of life.

2. Raubenheimer 2011 (I only have his first two editions)

Raubenheimer edited the Sandbach version modernizing the English, but in some cases he changed the meaning or added things, without sufficient understanding of the source language (Fryas) or even modern Dutch and Frisian.

The mistakes in fragments b) and d) above (as well as the misinterpretation about Wralda's breath) were reproduced by Raubenheimer. He changed fragment a) into by fallacies they wished to explain everything and expand thereon. This is a good example of someone trying to translate from a language he doesn't understand (even less its expressions) by using a word that seems similar, in this case wished for wisten (WISTON) — a complete mismatch. Zij wisten te ...  literally means They knew (how) to ..., but this is an expression, used for They succeeded in ...

Another example of a such a mistake (resulting in an anachronism) is:
Instead then, of disgracefully imitating the wicked Findas and practicing occultism by saying, ...
Sandbach (who left out some words) had:
Instead, then, of imitating Finda's wicked people,and saying, ...
Source text (Fryas):

INSTÉDE THAT WY THA ÀRGA FINDAS. ALTHUS VN-WÉRTHLIK AFTERNÉI SNAKKA ÀND KÀLTA. (...)
KÀLTA means chatter or babble and has nothing to do with occultism, even though it may have a similar sound.

I have not read the whole Raubenheimer version, but expect it will have more, comparable cases.

3. Pierce 1983

With his translation Pierce intended to “produce the greatest possible likeness of the original text”, resulting in terrible English and often actual mistakes of the category German Gift (poison) → English gift (present).

He also took over at least some mistakes by Ottema (copied by Sandbach), for example:

  • fragment d) under Sandbach, above: that the gods were angry with the domineering of the wicked.
  • the notorious “... pleasure in the dreams of Wralda. Hatred came among them ...” in the creation myth, discussed in detail earlier.

Because reading this apparent experiment is so tormenting I have not reviewed more than a few passages only. I may add more examples here later.

17 December 2024

Interview Jan Ott — English

Published in: De Andere Krant, on Saturday, 7 December 2024, pp. 17-18
Author: Corine Lepoutre, with some additions between square brackets.
Original Dutch version here.

Oera Linda’s freeing worldview

Jan Ott | MKFotografie

When Jan Ott (1968) is looking for information about the goddess of love Freya, he finds the Oera Linda. The Oera Linda is a handwritten collection of texts in a unique script, with the histories and laws of a ‘free’ people who lived in Northern Europe before our era. Despite the fact that the authenticity of this codex is disputed, Ott recognizes its authentic importance. He makes a translation that makes the work accessible to a wider audience.

His relation to women plays a profound role for Jan Ott during his life and therein lies the origin of his fascination for the pre-Christian Freya, the goddess of fertility, marriage, love and lust. For him she represents the spiritual image of woman, as of a beloved who rises above flesh and blood. When Ott discovers the Oera Linda, a writing in which the folk of Frya (‘the free’) come to life, many pieces of the puzzle fall into place for him.

“Frya represents the spiritual image of woman, as of a beloved who rises above flesh and blood”

Jan is the sixth of seven children and when he is eleven, his six-year-older sister, with whom he has a special bond, dies in a traffic accident. At the age of twenty, he suddenly loses his great love: “In the 1980s, the media and the public debate were much about incest, unwanted intimacies and sexual harassment, which had made me too inhibited and cautious. If I had realized right away that she already had a more incisive boyfriend when she broke up with me, that would have saved me much heartache and self-reproach. For years, I no longer really believed in love resulting in a hedonistic phase.”

In the meantime, Ott studies movement sciences, a medical study with subjects such as anatomy and physiology, but where revolutionary ideas are also discussed, such as the morphogenetic fields of Rupert Sheldrake. It will continue to fascinate Ott — how the physical body relates to consciousness. After his studies, he finds work in a completely different field, the trade union of Cinemas and Film Companies.

“In those seven years I rose from staff member to acting general secretary. I was spokesman and got to know members of the cultural elite. After many short-term relationships I got married, but that marriage lasted less than a year. Burned out and with a golden handshake my old life ended in 2004.”

He enters a new phase in a quest for total rediscovery of himself. He visits festivals with the accompanying experimental mind-expanding substances: “I lost my old mind and eventually got a healthier self- and worldview in return.” From that moment on, his real healing begins. He travels far and wide and lives in ashrams and communities. In the meantime, he has become acquainted with the Oera Linda and his research into it takes more shape. He lives in a Frisian village for a year and then studies philosophy and Dutch language and literature in Flanders (Belgium), after which he decides to rediscover the German language and culture.

After a celibate year, he finds his other half there: “She is seventeen years younger and wanted to have a child with me. I thought I was infertile, but now we have six children. In 2017, we settled in Drenthe (Dutch province), where my mother came to live next door. Our youngest four children were born there, just like the first two at home and without any medical intervention. That, and the growing up of our children, my mother experienced up close, which she enjoyed intensely.”

His mother, who recently passed away, also morally supported his Oera Linda research from the beginning and co-founded the foundation of the same name in 2020.

Long before his quest for the pre-Christian love goddess Freya, Jan did extensive genealogical research: “Searching for identity, I intuitively healed ancestral traumas that continue to affect me and my family. Later I understood that this also works on a large scale and I started to search more consciously for the hidden history of our folk.”

When Jan encounters Oera Linda, he is initially misled. “In a newspaper article I read about a dissertation in which Oera Linda was presented as a 19th century joke, after which I lost interest. When I later read a translation and delved into the source language, I realised that it is indeed a relevant text that has never been properly researched. At the end of the nineteenth and beginning of the twentieth century it was seen as a threat to the authority of church and king, in short, the established order. That is still the case, because it is diametrically opposed to globalism and the slave culture resulting of a thousand years of Christian indoctrination. The history of slavery and Black Pete are the new original sins and infant baptism has been replaced by injections. Everything that has to do with birth and death has been highly medicalised. For many atheists in particular, this has become a substitute religion. I think, as do many others by now, that Oera Linda offers a freeing worldview, which by itself will lead to a more natural and spirited life.”

“ The Oera Linda has a refreshing content. One of the texts states that one cannot lie in the Fryas language without stuttering or blushing”

So what is the Oera Linda? The codex emerged in 1867 from the family estate of Cornelis Over de Linden, a shipwright of Frisian descent from Den Helder. The manuscript contains the history of an advanced civilization with its main burg on Texel (now an island). Jan Ott: “The goddess Freya, whom I was looking for, plays a leading role in the Oera Linda. Its language resembles that of the Old Frisian laws and is a precursor of the ‘Germanic’ languages. The content consists of pre-Christian texts, but the find is a copy of an older original. An enclosed letter from 1255 shows that the copy was made then. The writing consists of two parts and tells the story of a pre-Christian civilization.”

The creation myth is about Frya, the primeval mother of the Northern European race who was supposed to be one of three daughters of Earth. Jan Ott: “This folk called themselves the Fryas, ‘Fryas children’, a word that has everything to do with freedom. Freedom, truth and justice were sacred to this folk. There was no priestly class that prescribed a doctrine, but you could be punished if you behaved slavishly, because that could give rise to a master class that would cause trouble for everyone. Not only was having slaves taboo, but so was being a slave. Being watchful was a desirable attitude and the caption to a letter often said ‘watch!’ or ‘be vigilant’ [Fr. wák].

“To behave like a slave was taboo as well

The first half of the Oera Linda consists of texts copied from burgs and contains a collection of laws, histories of the submergence of Aldland (or Atland) and of migrations from Northern Europe to the Mediterranean and the Indus Valley.

In the second half, added by later owners of the original manuscript, part of the emigrated folk return and stories follow up to the time of the Roman or Carolingian occupation. The main burg where the Folksmother lived was on Texland (Texel). One of the other burgs was on Walhallagara (Walcheren). Each burg had its Mother and a group of unmarried women, the fámna — the Frisian name Famke is a surviving diminutive — played a significant role. Nevertheless, it was not a real matriarchy, because women did not have absolute power. Land defense, seafaring and trade were men's work. There seems to have been a good balance.

“Around Oera Linda there has been a nervous, giggly atmosphere for the last 150 years”

Jan Ott | MKFotografie
Cultural institutions in Friesland, in particular the Frisian Society, the Frisian Academy and Tresoar, a merger of the Provincial Library with the Frisian Centre for History en Literature, guard the narrative that was designed in the early nineteenth century under King William I. Jan Ott: “There has been a nervous, giggly atmosphere around Oera Linda for 150 years and it is apparently taboo to ask the question whether it could be authentic after all. But even if one assumes that it is a modern creation, it would be worth serious research, especially the language. What did the alleged creators do well and why can't it be authentic after all? The Oera Linda has a refreshing content, written in a language that not only Dutch and Frisian descend from, but also English, German and the Scandinavian languages. One of the texts states that one cannot lie in the Fryas language without stuttering or blushing. There are examples of old words that are more understandable than modern variants, such as eerbied [Fr. érbjadenese, lit. ‘honor-bidness’] instead of respect or zinnebeeld [Fr. sinnebyld, lit. ‘sense-build’] instead of symbol.”

In 2021, after twelve years of study, the first printed version of Ott’s English translation was published. A Dutch and a Spanish working version are currently only available on the internet. The aim of the Oera Linda Foundation is to promote research into, translations of and publications about the Oera Linda. Jan: “In the coming period, the website, including wiki and forum, will be renewed and I will consider a continuation of this project. A motivated publisher for the printed versions would be nice.”

Jan Ott was previously interviewed by, among others, Catherine Austin-Fitts [shorter version], Boris van de Ven [shorter version], Niels Lunsing en Jorn Luka. These conversations can be found on YouTube.

16 December 2024

Interview Jan Ott — Nederlands

English version here.
Gepubliceerd in: De Andere Krant, op zaterdag 7 december 2024, blz. 17-18
(toevoegingen tussen rechte haken)

Het bevrijdende wereldbeeld van de Oera Linda

Jan Ott | MKFotografie

Als Jan Ott (1968) op zoek is naar informatie over liefdesgodin Freya, vindt hij de Oera Linda. De Oera Linda is een handgeschreven bundel teksten in een uniek schrift, met de geschiedenissen en wetten van een ‘vrij’ volk dat voor onze jaartelling in Noord-Europa leefde. Ondanks dat de echtheid van deze codex wordt betwist, herkent Ott het authentieke belang ervan. Hij maakt een vertaling die het werk toegankelijk maakt voor een groter publiek.

Zijn relatie tot vrouwen speelt voor Jan Ott een indringende rol tijdens zijn leven en daarin ligt de oorsprong van zijn fascinatie voor de voorchristelijke Freya, de godin van vruchtbaarheid, huwelijk, liefde en wellust. Voor hem vertegenwoordigt zij het spirituele beeld van de vrouw, als van een geliefde die boven vlees en bloed uitstijgt. Wanneer Ott de Oera Linda ontdekt, een geschrift waarin het volk van Frija (‘de vrije’) tot leven komt, vallen voor hem veel puzzelstukjes in elkaar.

“Freya vertegenwoordigt voor mij het spirituele beeld van de vrouw, als van een geliefde die boven vlees en bloed uitstijgt”

Jan is de zesde van zeven kinderen en als hij elf is overlijdt door een verkeersongeval zijn zes jaar oudere zus met wie hij een speciale band heeft. Op zijn twintigste verliest hij plotseling zijn grote liefde: “In de jaren '8o ging het in de media en het maatschappelijk debat veel over incest, ongewenste intimiteiten en seksuele intimidatie, wat me te geremd en voorzichtig had gemaakt. Als ik gelijk had ingezien dat ze al een doortastender vriend had toen ze het uitmaakte, had me dat veel liefdesverdriet en zelfverwijt bespaard. Jarenlang geloofde ik niet echt meer in de liefde en er volgde een genotzuchtige fase.”

Ondertussen studeert Ott bewegingswetenschappen, een medische studie met vakken als anatomie en fysiologie, maar waar ook al revolutionaire ideeën aan bod komen over bijvoorbeeld de morfogenetische velden van Rupert Sheldrake. Het zal Ott blijven bezighouden — hoe het fysieke lichaam zich verhoudt tot bewustzijn. Na de studie vindt hij werk in een heel andere richting, de brancheorganisatie van Bioscopen en Filmmaatschappijen.

“In die zeven jaar viel ik omhoog van stafmedewerker tot waarnemend algemeen secretaris. Ik was woordvoerder en maakte kennis met leden van de culturele elite. Na veel kortdurende relaties trouwde ik, maar dat huwelijk hield nog geen jaar stand. Opgebrand en met een gouden handdruk eindigde mijn oude leven in 2004.”

Er breekt een nieuwe fase voor hem aan in een zoektocht naar totale herontdekking van zichzelf. Hij bezoekt festivals met de daarbij behorende experimentele geestverruimende middelen: “Ik verloor mijn oude verstand en kreeg er uiteindelijk een gezonder zelf- en wereldbeeld voor terug.” Vanaf dat moment begint zijn echte heling. Hij maakt verre reizen en woont in ashrams en community’s. Inmiddels heeft hij kennisgemaakt met de Oera Linda en krijgt zijn onderzoek daarnaar meer vorm. Hij woont een jaar in een Fries dorp en studeert daarna filosofie en Nederlandse taal- en letterkunde in Vlaanderen, waarna hij besluit nader kennis te maken met de Duitse taal en cultuur.

Na een celibatair jaar vindt hij er zijn wederhelft: “Ze is zeventien jaar jonger en wilde graag een kind met mij. Ik dacht onvruchtbaar te zijn, maar inmiddels hebben we zes kinderen. In 2017 vestigden we ons in Drenthe, waar mijn moeder naast ons kwam wonen. Onze jongste vier kinderen zijn daar geboren, net als de eerste twee thuis en zonder enige medische bemoeienis. Dat, en het opgroeien heeft mijn moeder dus van dichtbij meegemaakt, waar ze intens van genoot.”

Zijn moeder die kortgeleden overleed, heeft ook zijn onderzoek van Oera Linda vanaf het begin moreel ondersteund en was in 2020 medeoprichter van de gelijknamige stichting.

Lang voor zijn queeste naar de voor-christelijke liefdesgodin Freya, doet Jan uitgebreid stamboomonderzoek: “Zoekend naar identiteit heelde ik intuïtief voorouderlijke trauma's die doorwerken in mijzelf en mijn familie. Later begreep ik dat dit ook op grote schaal zo werkt en ik ging meer bewust op zoek naar de verborgen geschiedenis van ons volk.”

Als Jan de Oera Linda tegenkomt, wordt hij aanvankelijk op het verkeerde been gezet. “In een krantenartikel las ik over een proefschrift waarin Oera Linda als 19e - eeuwse grap werd voorgesteld, waarna ik mijn interesse verloor. Toen ik later een vertaling las en me in de brontaal verdiepte, besefte ik dat het wel degelijk een relevant geschrift is dat nooit goed is onderzocht. Eind negentiende en begin twintigste eeuw werd het gezien als een bedreiging voor het gezag van kerk en koningshuis, kortom de gevestigde orde. Dat is nog steeds zo, omdat het haaks staat op het globalisme en de slavencultuur die het gevolg is van duizend jaar christelijke indoctrinatie. Het slavernijverleden en Zwarte Piet zijn de nieuwe erfzonden en de kinderdoop is vervangen door prikjes. Alles dat gaat over geboorte en overlijden is sterk gemedicaliseerd. Met name voor veel atheïsten is dit een substituut-religie geworden. Volgens mij en inmiddels vele anderen biedt de Oera Linda een bevrijdend wereldbeeld, dat vanzelf leidt tot een natuurlijker en meer bezield leven.”

“De Oera Linda heeft een verfrissende inhoud, geschreven in een taal waarvan niet alleen Nederlands en Fries afstammen, maar ook Engels, Duits en de Scandinavische talen. In één van de teksten wordt beweerd dat je in het Frijas niet kunt liegen zonder te gaan stotteren.”

Wat is de Oera Linda dan eigenlijk? De codex komt in 1867 tevoorschijn uit het familiebezit van Cornelis Over de Linden, een scheepstimmerman van Friese afkomst uit Den Helder. Het handschrift bevat de geschiedenis van een hoogstaande beschaving waarvan de burcht op Texel het middelpunt is. Jan Ott: “De godin Freya naar wie ik op zoek was, speelt een hoofdrol in de Oera Linda. De taal lijkt op die van de oud-Friese wetten en is een voorloper van de ‘Germaanse’ talen. De inhoud bestaat uit voor-christelijke teksten, maar de vondst is een kopie van een ouder origineel. Uit een bijgevoegde brief uit 1255 blijkt dat de kopie toen is gemaakt. Het geschrift bestaat uit twee delen en vertelt het verhaal van een voorchristelijke beschaving.”

Het scheppingsverhaal gaat over Freya, de oermoeder van het Noord-Europese ras die een van de drie dochters van de aarde zou zijn geweest. Jan Ott: “Dit volk noemt zich de Frijas, ‘Frijas kinderen‘, een woord dat alles te maken heeft met vrijheid. Vrijheid, waarheid en rechtvaardigheid waren heilig voor dit volk. Er was geen priesterklasse die een doctrine voorschreef, maar je kon wel gestraft worden als je je slaafs gedroeg, want daaruit zou een meesterklasse kunnen ontstaan waarvan iedereen last zou krijgen. Niet alleen het hebben van slaven was dus taboe, maar ook het slaaf zijn. Waakzaam zijn was een gewenste houding en als onderschrift bij een brief stond dikwijls ‘wees waakzaam’.

“Ook slaaf zijn was taboe”

De eerste helft van de Oera Linda bestaat uit overgenomen teksten die op burchten waren geschreven en bevat een verzameling wetten, geschiedenissen over het verzinken van Aldland (of Atland) en over migraties van het Noord-Europese gebied naar het Middellandse Zeegebied en de Indusvallei.

In de tweede helft, toegevoegd door latere eigenaars van het oorspronkelijke handschrift, keert een deel van het geëmigreerde volk terug en volgen geschiedenissen tot de tijd van de Romeinse of Karolingische bezetting. Op Texland (Texel) stond de hoofdburcht waar de volksmoeder woonde. Eén van de andere burchten stond op Walhallagara (Walcheren). Iedere burcht had een burchtmoeder en een groep ongehuwde vrouwen, de famen — de Friese naam Famke is daarvan een overgebleven verkleinwoord— speelden een rol van betekenis. Het is desondanks geen echt matriarchaat te noemen, want vrouwen hadden niet de absolute macht. Landverdediging, zeevaart en handel waren mannenwerk. Er lijkt een goed evenwicht te zijn geweest.

“Rondom Oera Linda hangt daar al 150 jaar een zenuwachtig lacherige sfeer”

Jan Ott | MKFotografie
Culturele instellingen in Friesland, met name het Fries Genootschap, de Friese Akademie en Tresoar, een fusie van de Provinciale Bibliotheek met het Fries Historisch en Letterkundig Centrum, bewaken het narratief dat begin negentiende eeuw onder koning Willem I werd opgesteld. Jan Ott: “Rondom Oera Linda hangt daar al 150 jaar een zenuwachtig lacherige sfeer en het is kennelijk taboe om de vraag te stellen of het toch authentiek zou kunnen zijn. Maar ook als men ervan uitgaat dat het een modern maaksel is, zou het een serieus onderzoek waard zijn, met name de taal. Wat hebben de vermeende makers goed gedaan en waarom kan het niet toch authentiek zijn? De Oera Linda heeft een verfrissende inhoud, geschreven in een taal waarvan niet alleen Nederlands en Fries afstammen, maar ook Engels, Duits en de Scandinavische talen. In één van de teksten wordt beweerd dat je in het Frijas niet kunt liegen zonder te gaan stotteren. Er zijn voorbeelden van oude woorden die begrijpelijker zijn dan moderne varianten, zoals eerbied [érbjadenese] in plaats van respect of zinnebeeld [sinnebyld] in plaats van symbool.”

In 2021 verscheen na twaalf jaar studie de eerste versie van Ott’s Engelse vertaling. Een Nederlandse en een Spaanse werkversie staan tot nu toe alleen op internet. Doel van Stichting Oera Linda is het bevorderen van onderzoek naar, vertalingen van en publicaties over de Oera Linda. Jan: “De komende tijd zal de website, inclusief wiki en forum, worden vernieuwd en ga ik me bezinnen op een vervolg van dit project. Een gemotiveerde uitgever voor de gedrukte versies zou fijn zijn.”

Jan Ott werd eerder geïnterviewd door o.a. Catherine Austin-Fitts [verkorte versie], Boris van de Ven [verkorte versie], Niels Lunsing en Jorn Luka. Deze gesprekken zijn op YouTube te vinden.

oeralinda.org
wiki.oeralinda.org

13 December 2024

Mystificatie? “Het Mysterie van Scheemda”


Voorbeeld van een spel met waarheid en (tijdelijke) leugen, bedoeld om mensen iets te leren over geschiedenis, niet om blijvend te misleiden of verwarren. Aan het einde van deze quasi-documentaire wordt uitgelegd wat waar is en wat niet.

Video met o.a. mevr. Knotterneus (ambtenaar Scheemda, gemeente Oldambt) en oom Arie Eriks.

Voor nu zonder verder commentaar, wellicht voor toekomstige referentie.

15 October 2024

Three hoax-arguments refuted

Someone on Twitter claimed that Oera Linda had been proven to be a 19th century forgery, because

The paper it's been written on was manufactured in 1850, the OLB-language is 19th century-ish and there are witnesses who heard the three men (HaverSchmidt, Verwijs and, obviously Over de Linden) laughing while producing the work.

These three assumed reasons why Oera Linda would be fake will be refuted below:

  1. Its paper was manufactured in 1850
  2. Its language is 19th century-ish
  3. Witnesses heard the three alleged creators laugh while producing the work

1. Paper argument

An apparently ambitious investigation (2006-2011) by a paper-research team, assisted by 7 specialists from various institutions (Tresoar, RUG/KNAW, NFI, RCE, the National Archives and a paper analysis lab) did not lead to publication of final results, as had been announced.

Beforehand they had assumed Jensma was right and that the paper had to be from the 19th century, as that would have been established in 1870s. But the 1870s waterlines argument from that claim was invalid, as medieval Spanish-Arab paper has them too.

And even if the paper would be modern, its content can still be authentic.

Details in blog post The Oera Linda paper research fail (Sept. 2018).

2. Language argument

Linguist Verwijs wrote to board member Winkler that some parts were easy to translate, but others not at all. This also applies to the well-known Old Frisian texts.

One of the few Old Frisian experts at the time (besides Ottema) De Haan Hettema judged that the Frisian spelling was “much more in line with the older and very regular”. He made no distinction between Old Frisian and Rural or Farmers’ Frisian.

Details in Dutch language article Vermeend moderne zinsbouw (Dec. 2022)

3. Witnesses argument

It concerns a third-hand (!) statement, dated 1965 (!), from the housemate of the widow of a grandson of Cornelis Over de Linden (DGG* p. 161). The memories of the grandson are said to date from the summer of 1869: 100 years before the statement.

*DGG: ‘De Gemaskerde God’, Jensma 2004

Verwijs already asked the Provincial Executive for permission to purchase the manuscript in 1867. If someone had insisted on seeing it then, it would not have been ready yet (if witness acc. is correct). Verwijs could not have taken such a risk (if he was co-creator).

There is, among other witness accounts, a first-hand statement from a naval officer who confirms that he had heard about the manuscript as early as 1854, but according to Jensma he must be a liar and participant in the conspiracy. (DGG p. 243).

That's how selective one can be in taking witness accounts seriously.

Compare Jenma's bizarre ‘witness accounts’ about Ottema's alleged suicide motive, recently proven to be a malicious lie (he died of pneumonia):

21 June 2024

SÉ-MOMMA and Μῶμος (Momus)

Momus Criticizes the Gods' Creations,
Heemskerck 1561 (section)

There are words in Oera Linda that have been unclear to all translators thus far, from its first defender, J.G. Ottema, to its last opponent, G.T. Jensma. One of these words is the compound SÉ.MOMMA, the first part of which will mean 'sea', although it could also mean 'see'. A significant discovery related to the second part was made yesterday.

[079/04] HARK_HARK THÉR SKIL EN SÉ.MOMMA KÉTHA.
Hark! Hark! A ..... is about to speak!”

SÉ.MOMMA is used in chapter M. which describes the moral decline of Athenia (Athens), after the fall of Seekrops (Cekrops). Chronologically, this chapter follows chapter L2. in which Geart and her men leave Athenia, moving with a fleet of 84 ships to Panj-ab (Indus Valley region), joined by 30 Tyrian ships.

Context of the fragment

Because wealth was much more important than virtue and honor to this spoiled and corrupted brood, one sometimes saw young men who adorned themselves with flamboyant clothing, to the shame of their parents and the maidens, and [079] to the mockery of their kin. If any of our modest elders came to the General Assembly at Athenia and wished to protest about this, a cry would go up: “Hark! Hark! A ..... is about to speak!”

Provisional Dutch translation Ott:

Aangezien rijkdom voor die bedorven en verbasterde soort een veel hogere waarde heeft dan deugd en eer, zag men soms knapen die zichzelf sierden met buitensporige, kostbare kleding — hun ouders en de Maagden beschamend en [079] hun geslacht bespottend. Kwamen onze eenvoudig gebleven ouderen te Athenia op de Algeme Acht om zich daarover te beklagen, dan werd er geroepen: “Hoort, hoort! Een ..... wil iets zeggen!”

Translations thus far

Ottema (1872/ '76) had zeegedrocht, translated by Sandbach (1876) into sea-monster. This interpretation was adopted by Overwijn (1941/ '51), Pierce (1983), Jensma (2006, who noted: "unclear") and Raubenheimer (2011). Of these, only Overwijn ('41) added an explanation:

It is remarkable that we still have words like: "mombakkes" [mask], "onder het mom van" [under the guise of] and the like. "Mombakkes" clearly means "monstrosity-cheekhouse", i.e. "fake face". Likewise, sêmomma = sea-mom = sea-monster.[1]

Wirth (German, 1933) had Seemumme (sea-mom/ -mum). Likewise, De Heer (Dutch, 2008) had zeemamma and Menkens (German, 2013) See-Mumie. These may seem more literal interpretations, but referring to elders that would certainly have included (if not exclusively been) men, they are not satisfactory.

Traces in Old Greek

In search of possibly related words or cognates, I found the following entries in the Old Greek - Dutch dictionary from 1900, which I had used at grammar school in the 1980s. What struck me, is that these words perfectly match the context in which MOMMA was used in the Oera Linda fragment, quoted above.

(original Dutch between brackets:)

μομφά reproach (verwijt)
μομφὰν ἔχειν τινος to complain about (zich beklagen over)
μωμάομαι
(Ionian: μωμέομαι, μωμεύω)
to mock (bespotten)
μωμητός (adj.) reprehensible (berispelijk)
μωμητος (noun) reproach, mockery, slander, opprobrium
(verwijt, spot, smaad, schandvlek)

It also mentioned a god of envy, son of Night (god van de nijd, zoon van de nacht), abbreviated as M. This must be the personified spirit Μῶμος (Momos/ Momus).

Discussion

I have yet to look into how and in what context Momus appears in the relevant Old Greek texts (listed here), but the 16th century painting by Heemskerck, used on the Wikipedia page (a section of which is depicted above), is again striking, because of the contrast between the modestly clothed Momus and the person in flamboyant clothing standing next to him.

If SÉ.MOMMA was made up by Verwijs and/or Haverschmidt (or any other alleged 19th century mystifier), it would be subtle and genious beyond belief.

Note

[1] Original Dutch in Overwijn (1941) Het Oera Linda Boek, p. 83:

Merkwaardig is het, dat wij nog steeds woorden als: "mombakkes" (= mom-bakhuis = mom-wanghuis), "onder het mom van" e.d. bezitten. Bij "mombakkes" ziet men duidelijk de betekenis van "gedrocht-wanghuis", d.i. "namaakgezicht" aan den dag komen. Zoo ook "sêmomma = zee-mom = zeegedrocht.

17 June 2024

HARLINGA ~ comrades-in-arms

Port of Harlingen on map 1664
Harlingen in Wiarda 1786
Harlinga in Hettema 1832

Hettema (1832) seems to have been the last Old Frisian dictionary that had the word Harlinga (translated as bondgenoten: allies), referring to Wiarda (1786), who spelled Harlingen, referring to a quote of unclear origin: Ws gemene Vrienden en Harlingen (he translates: our communal friends and allies).

Oera Linda has ÁTHA* for allies, suggesting this was what Athens (ÁTHENJA, used 14 times) was named after (see ch. L2).

*plural ÁTHA was used 5 times (quasi-dative ÁTHUM twice), singular ÁTHE 6 times, compound ÁTHSKIP (allience) 5 times and male name ÁTHARIK (ally-rich) once.

HARLINGA is used twice, in the context of conflict and its meaning seems to be less formal than ally: comrades-in-arms? (Dutch: strijdmakker, wapenbroeder?):

HJA WRDON HJARA HARLINGA

[050/13] VSA WÉIBRITNE WRDON VRDELGEN JEFTA HJA WRDON HJARA HARLINGA.
 ch. J. our dispersed people were either destroyed or joined their ranks. 
(lit.: they became their comrades-in-arms)
Ottema 1872: ... of zij werden hunne bondgenooten (allies)
Sandbach 1876: ... or made slaves
 
[071/08] WILST THUS VSA HARLINGA BILÍWA. SÁ MOT J THINA SLÁVONA FRY LÉTA.
 ch. L2. Thus, if you wish that we should fight together, you must set your slaves free.
(lit.: to remain our comrades-in-arms) 
Ottema 1872: ... wilt gij dus onze bondgenooten (allies) blijven
Sandbach 1876: ... to remain our allies

scene from War of the Spanish Succession 1707
HARLINGA seems related to HÉR (army), from which several other words are derived (e.g. HÉRMAN, HÉRTOGA), compare:

hæria (Old Swedish) - to attack with an army, to destroy
herja (Old Norse) - to go harrying or freebooting, (transitive, with accusative:) to despoil, waste
hergian (Old English) - to pillage, plunder
Heer, heir (archaic German/Dutch) - army

If the word HARLINGA would still exist in Dutch, it would now be heerling.

Possibly related: Heruli/ Heruls (wikipedia: probably an honorific military title): HÊRLJUD?, Dutch: heerlui/ heerlieden?

The origin of the place name Harlingen is unknown:

Harlingen was first mentioned in 1228 as Herlinge (...) The name Harlingen is probably derived from the estate Harlinga. In 1311 "Harlingen" appeared in English port registers.
If, when its name originated, it meant something like allies, and if Oera Linda's explanation of Athens is correct, that would mean both port towns have something in common.