17 December 2024

Interview Jan Ott — English

Published in: De Andere Krant, on Saturday, 7 December 2024, pp. 17-18
Author: Corine Lepoutre, with some additions between square brackets.
Original Dutch version here.

Oera Linda’s freeing worldview

Jan Ott | MKFotografie

When Jan Ott (1968) is looking for information about the goddess of love Freya, he finds the Oera Linda. The Oera Linda is a handwritten collection of texts in a unique script, with the histories and laws of a ‘free’ people who lived in Northern Europe before our era. Despite the fact that the authenticity of this codex is disputed, Ott recognizes its authentic importance. He makes a translation that makes the work accessible to a wider audience.

His relation to women plays a profound role for Jan Ott during his life and therein lies the origin of his fascination for the pre-Christian Freya, the goddess of fertility, marriage, love and lust. For him she represents the spiritual image of woman, as of a beloved who rises above flesh and blood. When Ott discovers the Oera Linda, a writing in which the folk of Frya (‘the free’) come to life, many pieces of the puzzle fall into place for him.

“Frya represents the spiritual image of woman, as of a beloved who rises above flesh and blood”

Jan is the sixth of seven children and when he is eleven, his six-year-older sister, with whom he has a special bond, dies in a traffic accident. At the age of twenty, he suddenly loses his great love: “In the 1980s, the media and the public debate were much about incest, unwanted intimacies and sexual harassment, which had made me too inhibited and cautious. If I had realized right away that she already had a more incisive boyfriend when she broke up with me, that would have saved me much heartache and self-reproach. For years, I no longer really believed in love resulting in a hedonistic phase.”

In the meantime, Ott studies movement sciences, a medical study with subjects such as anatomy and physiology, but where revolutionary ideas are also discussed, such as the morphogenetic fields of Rupert Sheldrake. It will continue to fascinate Ott — how the physical body relates to consciousness. After his studies, he finds work in a completely different field, the trade union of Cinemas and Film Companies.

“In those seven years I rose from staff member to acting general secretary. I was spokesman and got to know members of the cultural elite. After many short-term relationships I got married, but that marriage lasted less than a year. Burned out and with a golden handshake my old life ended in 2004.”

He enters a new phase in a quest for total rediscovery of himself. He visits festivals with the accompanying experimental mind-expanding substances: “I lost my old mind and eventually got a healthier self- and worldview in return.” From that moment on, his real healing begins. He travels far and wide and lives in ashrams and communities. In the meantime, he has become acquainted with the Oera Linda and his research into it takes more shape. He lives in a Frisian village for a year and then studies philosophy and Dutch language and literature in Flanders (Belgium), after which he decides to rediscover the German language and culture.

After a celibate year, he finds his other half there: “She is seventeen years younger and wanted to have a child with me. I thought I was infertile, but now we have six children. In 2017, we settled in Drenthe (Dutch province), where my mother came to live next door. Our youngest four children were born there, just like the first two at home and without any medical intervention. That, and the growing up of our children, my mother experienced up close, which she enjoyed intensely.”

His mother, who recently passed away, also morally supported his Oera Linda research from the beginning and co-founded the foundation of the same name in 2020.

Long before his quest for the pre-Christian love goddess Freya, Jan did extensive genealogical research: “Searching for identity, I intuitively healed ancestral traumas that continue to affect me and my family. Later I understood that this also works on a large scale and I started to search more consciously for the hidden history of our folk.”

When Jan encounters Oera Linda, he is initially misled. “In a newspaper article I read about a dissertation in which Oera Linda was presented as a 19th century joke, after which I lost interest. When I later read a translation and delved into the source language, I realised that it is indeed a relevant text that has never been properly researched. At the end of the nineteenth and beginning of the twentieth century it was seen as a threat to the authority of church and king, in short, the established order. That is still the case, because it is diametrically opposed to globalism and the slave culture resulting of a thousand years of Christian indoctrination. The history of slavery and Black Pete are the new original sins and infant baptism has been replaced by injections. Everything that has to do with birth and death has been highly medicalised. For many atheists in particular, this has become a substitute religion. I think, as do many others by now, that Oera Linda offers a freeing worldview, which by itself will lead to a more natural and spirited life.”

“ The Oera Linda has a refreshing content. One of the texts states that one cannot lie in the Fryas language without stuttering or blushing”

So what is the Oera Linda? The codex emerged in 1867 from the family estate of Cornelis Over de Linden, a shipwright of Frisian descent from Den Helder. The manuscript contains the history of an advanced civilization with its main burg on Texel (now an island). Jan Ott: “The goddess Freya, whom I was looking for, plays a leading role in the Oera Linda. Its language resembles that of the Old Frisian laws and is a precursor of the ‘Germanic’ languages. The content consists of pre-Christian texts, but the find is a copy of an older original. An enclosed letter from 1255 shows that the copy was made then. The writing consists of two parts and tells the story of a pre-Christian civilization.”

The creation myth is about Frya, the primeval mother of the Northern European race who was supposed to be one of three daughters of Earth. Jan Ott: “This folk called themselves the Fryas, ‘Fryas children’, a word that has everything to do with freedom. Freedom, truth and justice were sacred to this folk. There was no priestly class that prescribed a doctrine, but you could be punished if you behaved slavishly, because that could give rise to a master class that would cause trouble for everyone. Not only was having slaves taboo, but so was being a slave. Being watchful was a desirable attitude and the caption to a letter often said ‘watch!’ or ‘be vigilant’ [Fr. wák].

“To behave like a slave was taboo as well

The first half of the Oera Linda consists of texts copied from burgs and contains a collection of laws, histories of the submergence of Aldland (or Atland) and of migrations from Northern Europe to the Mediterranean and the Indus Valley.

In the second half, added by later owners of the original manuscript, part of the emigrated folk return and stories follow up to the time of the Roman or Carolingian occupation. The main burg where the Folksmother lived was on Texland (Texel). One of the other burgs was on Walhallagara (Walcheren). Each burg had its Mother and a group of unmarried women, the fámna — the Frisian name Famke is a surviving diminutive — played a significant role. Nevertheless, it was not a real matriarchy, because women did not have absolute power. Land defense, seafaring and trade were men's work. There seems to have been a good balance.

“Around Oera Linda there has been a nervous, giggly atmosphere for the last 150 years”

Jan Ott | MKFotografie
Cultural institutions in Friesland, in particular the Frisian Society, the Frisian Academy and Tresoar, a merger of the Provincial Library with the Frisian Centre for History en Literature, guard the narrative that was designed in the early nineteenth century under King William I. Jan Ott: “There has been a nervous, giggly atmosphere around Oera Linda for 150 years and it is apparently taboo to ask the question whether it could be authentic after all. But even if one assumes that it is a modern creation, it would be worth serious research, especially the language. What did the alleged creators do well and why can't it be authentic after all? The Oera Linda has a refreshing content, written in a language that not only Dutch and Frisian descend from, but also English, German and the Scandinavian languages. One of the texts states that one cannot lie in the Fryas language without stuttering or blushing. There are examples of old words that are more understandable than modern variants, such as eerbied [Fr. érbjadenese, lit. ‘honor-bidness’] instead of respect or zinnebeeld [Fr. sinnebyld, lit. ‘sense-build’] instead of symbol.”

In 2021, after twelve years of study, the first printed version of Ott’s English translation was published. A Dutch and a Spanish working version are currently only available on the internet. The aim of the Oera Linda Foundation is to promote research into, translations of and publications about the Oera Linda. Jan: “In the coming period, the website, including wiki and forum, will be renewed and I will consider a continuation of this project. A motivated publisher for the printed versions would be nice.”

Jan Ott was previously interviewed by, among others, Catherine Austin-Fitts [shorter version], Boris van de Ven [shorter version], Niels Lunsing en Jorn Luka. These conversations can be found on YouTube.

16 December 2024

Interview Jan Ott — Nederlands

English version here.
Gepubliceerd in: De Andere Krant, op zaterdag 7 december 2024, blz. 17-18
(toevoegingen tussen rechte haken)

Het bevrijdende wereldbeeld van de Oera Linda

Jan Ott | MKFotografie

Als Jan Ott (1968) op zoek is naar informatie over liefdesgodin Freya, vindt hij de Oera Linda. De Oera Linda is een handgeschreven bundel teksten in een uniek schrift, met de geschiedenissen en wetten van een ‘vrij’ volk dat voor onze jaartelling in Noord-Europa leefde. Ondanks dat de echtheid van deze codex wordt betwist, herkent Ott het authentieke belang ervan. Hij maakt een vertaling die het werk toegankelijk maakt voor een groter publiek.

Zijn relatie tot vrouwen speelt voor Jan Ott een indringende rol tijdens zijn leven en daarin ligt de oorsprong van zijn fascinatie voor de voorchristelijke Freya, de godin van vruchtbaarheid, huwelijk, liefde en wellust. Voor hem vertegenwoordigt zij het spirituele beeld van de vrouw, als van een geliefde die boven vlees en bloed uitstijgt. Wanneer Ott de Oera Linda ontdekt, een geschrift waarin het volk van Frija (‘de vrije’) tot leven komt, vallen voor hem veel puzzelstukjes in elkaar.

“Freya vertegenwoordigt voor mij het spirituele beeld van de vrouw, als van een geliefde die boven vlees en bloed uitstijgt”

Jan is de zesde van zeven kinderen en als hij elf is overlijdt door een verkeersongeval zijn zes jaar oudere zus met wie hij een speciale band heeft. Op zijn twintigste verliest hij plotseling zijn grote liefde: “In de jaren '8o ging het in de media en het maatschappelijk debat veel over incest, ongewenste intimiteiten en seksuele intimidatie, wat me te geremd en voorzichtig had gemaakt. Als ik gelijk had ingezien dat ze al een doortastender vriend had toen ze het uitmaakte, had me dat veel liefdesverdriet en zelfverwijt bespaard. Jarenlang geloofde ik niet echt meer in de liefde en er volgde een genotzuchtige fase.”

Ondertussen studeert Ott bewegingswetenschappen, een medische studie met vakken als anatomie en fysiologie, maar waar ook al revolutionaire ideeën aan bod komen over bijvoorbeeld de morfogenetische velden van Rupert Sheldrake. Het zal Ott blijven bezighouden — hoe het fysieke lichaam zich verhoudt tot bewustzijn. Na de studie vindt hij werk in een heel andere richting, de brancheorganisatie van Bioscopen en Filmmaatschappijen.

“In die zeven jaar viel ik omhoog van stafmedewerker tot waarnemend algemeen secretaris. Ik was woordvoerder en maakte kennis met leden van de culturele elite. Na veel kortdurende relaties trouwde ik, maar dat huwelijk hield nog geen jaar stand. Opgebrand en met een gouden handdruk eindigde mijn oude leven in 2004.”

Er breekt een nieuwe fase voor hem aan in een zoektocht naar totale herontdekking van zichzelf. Hij bezoekt festivals met de daarbij behorende experimentele geestverruimende middelen: “Ik verloor mijn oude verstand en kreeg er uiteindelijk een gezonder zelf- en wereldbeeld voor terug.” Vanaf dat moment begint zijn echte heling. Hij maakt verre reizen en woont in ashrams en community’s. Inmiddels heeft hij kennisgemaakt met de Oera Linda en krijgt zijn onderzoek daarnaar meer vorm. Hij woont een jaar in een Fries dorp en studeert daarna filosofie en Nederlandse taal- en letterkunde in Vlaanderen, waarna hij besluit nader kennis te maken met de Duitse taal en cultuur.

Na een celibatair jaar vindt hij er zijn wederhelft: “Ze is zeventien jaar jonger en wilde graag een kind met mij. Ik dacht onvruchtbaar te zijn, maar inmiddels hebben we zes kinderen. In 2017 vestigden we ons in Drenthe, waar mijn moeder naast ons kwam wonen. Onze jongste vier kinderen zijn daar geboren, net als de eerste twee thuis en zonder enige medische bemoeienis. Dat, en het opgroeien heeft mijn moeder dus van dichtbij meegemaakt, waar ze intens van genoot.”

Zijn moeder die kortgeleden overleed, heeft ook zijn onderzoek van Oera Linda vanaf het begin moreel ondersteund en was in 2020 medeoprichter van de gelijknamige stichting.

Lang voor zijn queeste naar de voor-christelijke liefdesgodin Freya, doet Jan uitgebreid stamboomonderzoek: “Zoekend naar identiteit heelde ik intuïtief voorouderlijke trauma's die doorwerken in mijzelf en mijn familie. Later begreep ik dat dit ook op grote schaal zo werkt en ik ging meer bewust op zoek naar de verborgen geschiedenis van ons volk.”

Als Jan de Oera Linda tegenkomt, wordt hij aanvankelijk op het verkeerde been gezet. “In een krantenartikel las ik over een proefschrift waarin Oera Linda als 19e - eeuwse grap werd voorgesteld, waarna ik mijn interesse verloor. Toen ik later een vertaling las en me in de brontaal verdiepte, besefte ik dat het wel degelijk een relevant geschrift is dat nooit goed is onderzocht. Eind negentiende en begin twintigste eeuw werd het gezien als een bedreiging voor het gezag van kerk en koningshuis, kortom de gevestigde orde. Dat is nog steeds zo, omdat het haaks staat op het globalisme en de slavencultuur die het gevolg is van duizend jaar christelijke indoctrinatie. Het slavernijverleden en Zwarte Piet zijn de nieuwe erfzonden en de kinderdoop is vervangen door prikjes. Alles dat gaat over geboorte en overlijden is sterk gemedicaliseerd. Met name voor veel atheïsten is dit een substituut-religie geworden. Volgens mij en inmiddels vele anderen biedt de Oera Linda een bevrijdend wereldbeeld, dat vanzelf leidt tot een natuurlijker en meer bezield leven.”

“De Oera Linda heeft een verfrissende inhoud, geschreven in een taal waarvan niet alleen Nederlands en Fries afstammen, maar ook Engels, Duits en de Scandinavische talen. In één van de teksten wordt beweerd dat je in het Frijas niet kunt liegen zonder te gaan stotteren.”

Wat is de Oera Linda dan eigenlijk? De codex komt in 1867 tevoorschijn uit het familiebezit van Cornelis Over de Linden, een scheepstimmerman van Friese afkomst uit Den Helder. Het handschrift bevat de geschiedenis van een hoogstaande beschaving waarvan de burcht op Texel het middelpunt is. Jan Ott: “De godin Freya naar wie ik op zoek was, speelt een hoofdrol in de Oera Linda. De taal lijkt op die van de oud-Friese wetten en is een voorloper van de ‘Germaanse’ talen. De inhoud bestaat uit voor-christelijke teksten, maar de vondst is een kopie van een ouder origineel. Uit een bijgevoegde brief uit 1255 blijkt dat de kopie toen is gemaakt. Het geschrift bestaat uit twee delen en vertelt het verhaal van een voorchristelijke beschaving.”

Het scheppingsverhaal gaat over Freya, de oermoeder van het Noord-Europese ras die een van de drie dochters van de aarde zou zijn geweest. Jan Ott: “Dit volk noemt zich de Frijas, ‘Frijas kinderen‘, een woord dat alles te maken heeft met vrijheid. Vrijheid, waarheid en rechtvaardigheid waren heilig voor dit volk. Er was geen priesterklasse die een doctrine voorschreef, maar je kon wel gestraft worden als je je slaafs gedroeg, want daaruit zou een meesterklasse kunnen ontstaan waarvan iedereen last zou krijgen. Niet alleen het hebben van slaven was dus taboe, maar ook het slaaf zijn. Waakzaam zijn was een gewenste houding en als onderschrift bij een brief stond dikwijls ‘wees waakzaam’.

“Ook slaaf zijn was taboe”

De eerste helft van de Oera Linda bestaat uit overgenomen teksten die op burchten waren geschreven en bevat een verzameling wetten, geschiedenissen over het verzinken van Aldland (of Atland) en over migraties van het Noord-Europese gebied naar het Middellandse Zeegebied en de Indusvallei.

In de tweede helft, toegevoegd door latere eigenaars van het oorspronkelijke handschrift, keert een deel van het geëmigreerde volk terug en volgen geschiedenissen tot de tijd van de Romeinse of Karolingische bezetting. Op Texland (Texel) stond de hoofdburcht waar de volksmoeder woonde. Eén van de andere burchten stond op Walhallagara (Walcheren). Iedere burcht had een burchtmoeder en een groep ongehuwde vrouwen, de famen — de Friese naam Famke is daarvan een overgebleven verkleinwoord— speelden een rol van betekenis. Het is desondanks geen echt matriarchaat te noemen, want vrouwen hadden niet de absolute macht. Landverdediging, zeevaart en handel waren mannenwerk. Er lijkt een goed evenwicht te zijn geweest.

“Rondom Oera Linda hangt daar al 150 jaar een zenuwachtig lacherige sfeer”

Jan Ott | MKFotografie
Culturele instellingen in Friesland, met name het Fries Genootschap, de Friese Akademie en Tresoar, een fusie van de Provinciale Bibliotheek met het Fries Historisch en Letterkundig Centrum, bewaken het narratief dat begin negentiende eeuw onder koning Willem I werd opgesteld. Jan Ott: “Rondom Oera Linda hangt daar al 150 jaar een zenuwachtig lacherige sfeer en het is kennelijk taboe om de vraag te stellen of het toch authentiek zou kunnen zijn. Maar ook als men ervan uitgaat dat het een modern maaksel is, zou het een serieus onderzoek waard zijn, met name de taal. Wat hebben de vermeende makers goed gedaan en waarom kan het niet toch authentiek zijn? De Oera Linda heeft een verfrissende inhoud, geschreven in een taal waarvan niet alleen Nederlands en Fries afstammen, maar ook Engels, Duits en de Scandinavische talen. In één van de teksten wordt beweerd dat je in het Frijas niet kunt liegen zonder te gaan stotteren. Er zijn voorbeelden van oude woorden die begrijpelijker zijn dan moderne varianten, zoals eerbied [érbjadenese] in plaats van respect of zinnebeeld [sinnebyld] in plaats van symbool.”

In 2021 verscheen na twaalf jaar studie de eerste versie van Ott’s Engelse vertaling. Een Nederlandse en een Spaanse werkversie staan tot nu toe alleen op internet. Doel van Stichting Oera Linda is het bevorderen van onderzoek naar, vertalingen van en publicaties over de Oera Linda. Jan: “De komende tijd zal de website, inclusief wiki en forum, worden vernieuwd en ga ik me bezinnen op een vervolg van dit project. Een gemotiveerde uitgever voor de gedrukte versies zou fijn zijn.”

Jan Ott werd eerder geïnterviewd door o.a. Catherine Austin-Fitts [verkorte versie], Boris van de Ven [verkorte versie], Niels Lunsing en Jorn Luka. Deze gesprekken zijn op YouTube te vinden.

oeralinda.org
wiki.oeralinda.org

13 December 2024

Mystificatie? “Het Mysterie van Scheemda”


Voorbeeld van een spel met waarheid en (tijdelijke) leugen, bedoeld om mensen iets te leren over geschiedenis, niet om blijvend te misleiden of verwarren. Aan het einde van deze quasi-documentaire wordt uitgelegd wat waar is en wat niet.

Video met o.a. mevr. Knotterneus (ambtenaar Scheemda, gemeente Oldambt) en oom Arie Eriks.

Voor nu zonder verder commentaar, wellicht voor toekomstige referentie.